Ben almıcam çünkü uzun bir süredir sevgilim yok daha dogrusu kimseyi hayatıma almak istemiyorum.
canımı yaktıgı için çönceki aşkım şimdi biri girerse yine acı çekecegimi düşünüyorum. Saçma demi? sevgiler günü eve özellikle kapanıcam çünkü eski sevgiliyi sokakta görürsem krizlere yine girerim günlerce psikolojim bozulur. bunalımlar kalb ağrıları ve dahası.
Sevgilisi olanlar hediye alıyorlar ve banada şunu soruyorlar:'Senin manita varmı?'
hayır diyorum.'Olum sen malmısın?' der gibi bakıyorlar. Bende hemen lafı koyuyorum.
'Sevgililer günü kapitalizm oyunudur.' ve 'Bizi kandıran emperyalist birşeydir.' diyorum. Kendimce savunuyorum, kendimi haklı çıkartıyorum ama acıyor kalbim.
Onsuzluk acı birşey. Kim istemez ki sevdigi birine hediye alıp onun gülümsedigini görmeyi. ne yapim olmadı ilerlemedi bizim aşk işleri ama acı veriyor bu 14 Şubat.
Benim gibi düşünenler belki vardır aranızda. Boşvermek lazım belkide herşeyi ama bir noktadan sonra kalb acıyor. Kimseyede bundan sonra seni seviyorum demem heralde...
